SixteenthPlanet

İlerleyin Sakin güzeller Size bu öfkem Kandırmayın beni Kırmızı dudaklarınızla İri memelerinizle Parlak saçlarınızla Dişlek gülüşlerinizle. Boş altı güzelliğinizin Boşaltın tilkilerinizi Ölü dillerinizde Ölü gözlerinizde Adım kaybolmasın Yüzüm yansımasın. Birsiniz hepiniz ve Ben tekim burada Attığınız her adımda Tiksinç nabzınızı duyuyorum Kendi çitlerinizin arkasından Gülerek size bakıyorum Çitlisiniz siz Cildinizden de beri çitleriniz. Kara kan dolaşıyor içinizde Her damarınızın ortası pıhtı Sakatlarsınız. Sakatlarsınız. Duymam işkencenizi Saçlarım sağlam artık Kokum benim içimde Dokum senin içinde. Açmayın gözlerinizi Elimdeki baltayı görürsünüz Açtığınızda gözlerinizi Artık siz özgürsünüz. (Temmuz - '19) Yataklar Güzel ve çirkin yatıyor, Soylu ve soysuzla beraber Gönlümün yatakhanesi Ne de geniş böyle! Tüm düşmanlar bir arada Tüm elçiler de uyuyor Terle kavrulmuş Bol kabuslu yatakla

Psikoloji Profesörü Riccardo Manzotti ve Yazar Tim Parks'ın bilinç hakkında yaptıkları diyalog dizisinin birinci bölümü. Akıl, algı, bilinç ve hafıza konusundaki düşüncelerimiz bir düzene koymak mümkün mü acaba? Bilgisayarların bilinç sahibi olabilmesi, evrenin bir simülasyondan ibaret olabileceği ya da bilincin insana özgü bir şey mi yoksa tüm evrene yayılmış bir şey mi olabileceği sorularını derinden inceleyen bir makalenin yazılmadığı bir gün geçirmek gerçekten zor oluyor. Bu konuda inandığımız şeylerden veya inandığımız şeylerin nörologlar ya da filozoflar tarafından tasdik edileceğinden dahi emin değiliz. Yıllardır bu konuyu bir psikolog, filozof ve bir robotik mühendisi olan Riccardo Manzotti ile tartışıyoruz. Şimdi ise ona gerçekleştirdiğimiz bu tartışmaları belli bir diyalog dizisi haline yoğunlaştırmayı ve buradan yola çıkarak belli alternatifler ortaya çıkarmayı önerdim. Kendi nazarımda, bu konu hakkında ortaya çıkarılmış kuramların ve bizim bu kuramları ele alış t

Ayağa kalktı o, Yukarı baktı sonra, Yerden ibaret değildi her şey, Düşünmeye başladı sonra, Düşünme oldu. Baş parmağı oldu onun, Dövmeye başladı, Taşı dövdü, demiri dövdü, tuncu dövdü, Öldürdü sonra, sebepsizce, Yaşam oldu. Yazmaya başladı o, Kanı için, Kirlettiği yetmezmiş gibi, Paklamaya uğraştı, Yazı oldu. Öğrenmeye başladı o, Sonra da öğretmeye, Yansıttı zaten sonsuz olanı, Işığı parladı, Bilgi oldu. Sevmeye başladı sonra o, Kendisine aitmiş gibi, Sevdiğini de kirletti, Seviyorum dedi, Mülk oldu. Harun Lokman Kılıç 07.02.2017 Gaziantep

"18. yy filozofu Immanuel Kant, insanoğlunun kötü olmaya meyilli olduğuna inanmıştır. Yalnız Kant, bunu söylerken, ellerini öldüreceğine inandığı bir düşman üzerinde gezdirirken neşe ile kahkaha atan bir adamı temel almamıştır. O, bu fikrinde, temel insan güdülerinde dahi yapmamız gereken şeyler yerine istediğimiz şeyleri yapmaya karşı koyamamamızı, yani görev ve ödevlerimiz üzerine arzularımızın seslerini önemsememizi kastetmiştir. Kant için, ahlak bu boşluğu kapatan ve bizi arzulayıcı benliklerimizden uzak tutan değerdi.  Arzular konu olunca cinsellik hiçbir zaman uzakta olamaz. Kant, üstü örtülü bir şekilde cinselliğin olağanüstü gücünü ve cinselliğin bizi kolayca doğrudan uzaklaştırma kabiliyetini kabul etmiştir. O, cinselliğin ahlaki açıdan istimlak edilebileceğini iddia etmiştir; çünkü o, tutkunun, cinsel olarak arzuladığımız kişilerin vücuduna odaklandığını ve yalnızca organlarla sınırlı kalmadığını, dolayısıyla o kişileri basit nesnelere indirgediğini düşünmüştür. Bu